Heylen, K. (2018). In en uit de sociale huisvesting. Dynamiek van het huurdersprofiel van 2006 tot 2016. Leuven: Steunpunt Wonen.
“In dit rapport werd een analyse gemaakt van de zittende huurders, en de in- en uitstroom van huurders bij woningen van sociale huisvestingsmaatschappijen in Vlaanderen. We analyseerden de dynamiek van het bewonersprofiel, waarbij zowel gegevens van huishoudens op de wachtlijst aan bod komen, als van de zittende en in- en uitstromende huurders in de periode 2006-2016. De data zijn afkomstig uit de VMSW-bestanden van kandidaat-huurders en zittende huurders. De methodologie bestaat uit bivariate analysetechnieken en technieken van duuranalyse of ‘survival analysis’. Met laatstgenoemde technieken kunnen de in- en uitstroomkansen worden geanalyseerd tijdens resp. de wachttijd en bewoning, voor verschillende huishoud- en woningkenmerken. Tot slot maakten we ook gebruik van longitudinale analysetechnieken, die ons toelieten om bepaalde kenmerken van de huurders (inkomen, huurprijs) te ‘volgen’ doorheen de tijd.
De resultaten toonden dat de residualisering van de sociale huursector zich niet terug heeft ingezet. Meer zelfs, de verhoging van de inkomensgrenzen in 2014 heeft er vermoedelijk voor gezorgd dat relatief meer huurders met hogere inkomens zijn ingestroomd in 2015 en 2016. Voorts stelden we vast dat de gemiddelde wachttijd de jongste jaren verder is toegenomen, en nog steeds het kortst is voor de laagste inkomens op de wachtlijst. Huurders die een interne mutatie (via voorrang) doormaken wachten gemiddeld een jaar minder lang dan nieuwe instromers. Onder de zittende huurders valt op dat de ‘veroudering’ zich ook doorzet bij de 65-plussers, en dat het aandeel alleenstaanden gestaag blijft toenemen. Relevant in het kader van de mogelijke beëindiging van tijdelijke huurcontracten is dat circa 11% ‘onderbezet’ woont en dat eind 2016 ongeveer 3 000 sociale huurders een referentie-inkomen hebben dat 3 jaar na elkaar meer dan 25% boven de inkomensgrens valt. Verder vonden we dat jonge huurders relatief snel terug uitstromen, terwijl de uitstroomkans lager ligt voor de hogere inkomens. Tot slot bleek uit enkele longitudinale analyses dat het inkomen van de sociale huurders gemiddeld toeneemt (tot de pensionering), en de impliciete subsidie afneemt, tijdens het verblijf in de sociale huursector.”
