Welkom
Welkom!! Dit is de blog van de mediatheek van de Sociale School Heverlee / Hogeschool UCLL.
Tagcloud
Amnesty International
arbeidsmarkt
Armoede
boeken
Brussel
communicatie
cultuur
cursussen
debat
demografie
deontologie
diversiteit
DOAJ
duurzame ontwikkeling
e-books
e-culture
economie
erfgoed
ethische aspecten
Europese Unie
films
filosofie
foto's
gehandicapten
gevangenen
gezondheidsdoelstellingen
gezondheidszorg
huisvesting
IASSW
ICSW
IFSW
IFTTT
informatievaardigheden
jongeren
levensverwachting
LexisNexis
lezingen
losbladige naslagwerken
mensenrechten
migratie
multimedia
naslagwerken
OCMW
OESO
ontwikkelingssamenwerking
op
Open Access
opleidingen
OSE
ouderen
Pearl Trees
personeelswerk
politiek
POW
preventie
psychologie
Sacharovprijs
samenlevingsopbouw
seksualiteit
Sociale School Heverlee
sociale wetgeving
sociologie
spelmateriaal
statistisch materiaal
straathoekwerk
studiedagen
Studielandschap SSH
taal
tentoonstellingen
The British Journal of Social Work Current Issue
thuislozen
thuiszorg
tijdschriftartikels
Unesco
Verslaving
vluchtelingen
VN-Klimaatconferentie
vrijwilligerswerk
vrouwenstudies
welzijnswerk
werelddagen
werkloosheid
Zoeken in deze blog:
donderdag 13 februari 2020
Carnaval en de grenzen van de vrijheid van expressie
Carnaval en de grenzen van de vrijheid van expressie / Unia, 2019.
"De carnavalsoptochten en volksfeesten staan (vaak) bol van stereotiepe voorstellingen van (vaak) minderheden. De bedoeling van dit rapport is de kwestie van de vrijheid van expressie te objectiveren en los te maken van de vaak hoog oplaaiende emoties en de ingenomen patstellingen.
In België bestaat een zeer lange traditie van carnavalsoptochten en andere volksfeesten. Carnavalsoptochten, en andere volksfeesten, worden vaak gekenmerkt door hun bijtende spot en nietsontziende satire. Carnaval staat gelijk aan anarchie: alle remmen lijken los en gedurende enkele dagen mag op een bepaalde plaats met alles en iedereen gelachen worden.
Unia ontvangt jaarlijks meldingen die gerelateerd kunnen worden aan de carnavalsoptochten en andere volksfeesten.
›Aan de ene kant voelen burgers zich gekwetst door de stereotiepe en weinig respectvolle voorstellingen van (vaak) minderheden en de, naar hun aanvoelen, grensoverschrijdende gedragingen.
›Aan de andere kant begrijpen burgers niet waarom lokale volkse tradities, met een lange voorgeschiedenis, en verankerd in het sociale weefsel, plots in vraag worden gesteld door “derden” en ineens zo gevoelig liggen bij bepaalde minderheden.
Omdat vaak dezelfde vragen en bekommernissen terugkomen in die meldingen, rijpte bij Unia het idee om een rapport uit te werken waarin dieper wordt ingegaan op zowel het sociologische-historische kader van carnaval als op de (wettelijke) grenzen van de vrijheid van expressie in België. " (Bron: website Unia)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten